گزارش برنامه پیمایش خط الراس مرکزی دنا (قاش‌مستان به سیچانی)

باشگاه کوهنوردی آرش شیراز

تارخ اجرا: 31-29 تیر 1401 سرپرست: جناب آقای محمد محمدی

مسئول فنی: جناب آقای هادی نگهدار

تعداد نفرات: 9

 مقدمه:

خط الراس 90 کیلومتری دنا را می توان به سه بخش اصلی تقسیم کرد. خط الراس غربی (قله قدویس تا مورگل)، مرکزی (قاشمستان تا برد آتش) و شرقی(نمک تا پازن پیر)

هدف این برنامه، پیمایش بخش مرکزی دنا بود که اکثریت قریب به اتفاق تیم‌ها، برنامه را از حوضدال یا سیچانی استارت میزنند و در روستای خفر خاتمه می‌دهند. اما در این برنامه، مسیر پرچالش، یعنی روستای خفر به قله سیچانی انتخاب شده بود .

روز اول 

طبق هماهنگی های انجام شده توسط سرپرست گرامی برنامه محمد محمدی، راس ساعت 5 بامداد با تیمی  9 نفره و سه دستگاه وسیله شخصی عازم سی‌سخت و روستای خفر شدیم. صبحانه را در جاده زیبای سپیدان به یاسوج در هوایی مطبوع و خنک صرف کردیم و حوالی 8  صبح به سی سخت رسیدیم. ماشین ها را در سی سخت و رستوران سنتی اقا سید پارک کردیم. سرپرست برنامه، برای اخرین بار وسایل و جزییات را چک کردند و درباره مسیر و زمانبندی، توضیحات نهایی را اعلام کردند. از قبل با اژانسی در سی سخت هماهنگ شده بود و حوالی 12 ظهر، به روستای خفر رسیدیم. هوا تا حدی گرم بود و مقصد بعدی ما پناهگاه فلزی قاش مستان بود. عجله نداشتیم. با گامهایی آرام و استوار و تیمی غبراق و سرحال، حرکت را از لابلای باغ‌های سیب زیبای خفر شروع کردیم. یک ساعتی در  باغ‌ها توقف داشتیم و دوباره حرکت را اغاز نمودیم.

 حوالی 2 بعد از ظهر بود که یکی از اعضای گروه، بنظر سرحالی و طراوت لازم برای ادامه مسیر را نداشتند. جناب محمدی به عنوان سرپرست و جناب نگهداری فر به عنوان مسئول فنی طی یک همفکری تصمیم گرفتند که نفر به خفر و خانه کوهنوردان بازگردد. تصمیم اجرائی شد و تا ابتدای باغ‌های  خفر، یکی دیگر از اعضا  ،ایشان را همراهی کردند و مجددا به تیم هشت نفره ملحق گردیدند. حوالی 5 عصر به جانپناه رسیدیم. تصمیم نهایی، شبمانی در جانپناه بود. چادرها را برپا کردیم و در فضای روح انگیز این بخش زیبا از دنا، روز اول پیمایش را سپری کردیم. حوالی 8 شب همه اعضا به چادرهایشان رفتند و خواب مطبوع و آرامی را برای روز دوم و درواقع اصلی ترین روز پیمایش، تجربه کردند. قابل ذکر است که اطراف پناهگاه ،آب به اندازه به وفور یافت میشود. علاوه بر کانال پلاستیکی قطوری که کمی آن طرف تر ازپناه گاه در حال فوران است، از خود جوی کناری پناهگاه هم میتوان از آب تمیز و قابل شرب هم استفاده کرد. 

 روز دوم

ساعت 4 بامداد، و پس از صرف یک ته بندی سبک، عازم قله قاش مستان شدیم. بخاطر داشتن یک خواب کافی و آرام، همه سرحال و غبراق و پر از شوق رفتن بودند. بعد از سپری کردن ریزالی های اول مسیر از سمت چپ، حوالی شش صبح به ابتدای اولین یخچال جدی مسیر رسیدیم. به دستور سرپرست، از حرکت روی یخچال صرف نظر ش د و مجدد مسیر پاکوب پر شیب سمت چپ به عنوان امن ترین بخش مسیر را انتخاب کردیم. این قسمت هم با انرژی عالی طی شد. به یخچال دوم، و درواقع جدی ترین یخچال مسیر رسیدیم. هوا کم کم درحال روشن شدن بود. اعضا، کرامپون ها را به پا کردند و از روی یخچال ها با احتیاط و گامهایی آهسته حرکت ادامه یافت. این یخچال راهم با بالاترین اطمینان طی کردیم. به چشمه جوشان با اب گوارایی رسیدیم که درواقع، بهترین چشمه برای پر کردن بطری ها بود. از این نقطه تا چشمه خرسی (ضلع شمالی قله بن رود)  دیگر چشمه ای با این کیفیت از آب وجود ندارد. هر نفرحدودا سه تا چهار لیتر آبگیری کردند. مسیر را ادامه دادیم و حوالی 11 صبح به قله قاش مستان رسیدیم. عکس‌های یادگاری گرفته شد. و مجددا به سمت کوله ها که حدودا 200 متر پایین تر گذاشته شده بود حرکت کردیم.‌ 

زمین فوتبال یا همان باند فرودگاه در فاصله ای اندک، در پایین دست ما بود. این قسمت را به سمت چپ )شرقی دنا( ادامه دادیم و قله بنرو د را هم تراورس کردیم. و بعد از دقایقی، قله بنرود را میشد از دور دید. پاکوب مشخص را ادامه دادیم و قله بنرود را هم تراورس کردیم. به دستور سرپرست، روی قله بنرود هیچ توقفی نکردیم، و بعد از یک الی دو بده بستان سنگین اما کوتاه،  ساعت 1 ظهر زیر قله قزل جهت استراحت و ناهار توقف کردیم. یک ساعت بعد حرکت را ادامه دادیم. ساعت 3 ظهر به چشمه خرسی رسیدیم. هوا عالی بود. چشمه، در این موعد سال، پر آب. مجددا بطری ها را پر کردیم .مسیر را به سمت بیژن 2 ادامه دادیم و منتظر ماندیم که سرپرست در ادامه مسیر، کدام قسمت را برای کمپ شبمانی انتخاب کنند. حوالی 5 بعد از ظهر به زیر قله بیژن 1 رسیدیم و پایین دستهای این قله به خاطر هموار و غیربادخیز بودن به عنوان بهترین نقطه شبمانی انتخاب شد. چادرها را برپا کردیم و شب عالی و آرام و بدون ذره ای باد را سپری کردیم. 

 روز سوم: حوالی 7 صبح بیدار شدیم. سمت چپ کمپ، جویباری کوچک از برف آبه ها شکل گرفته بود که سرپرست به کمک یکی از اعضا، یک ساختار کوچک چشمه-مانند از این جویبار درست کردند. از این طریق ،اعضا دیگر آب گرفته شده از چشمه خرسی را مصرف نکردند، و از همین آب مصارف شخصی خود را رفع و رجوع کردند. حوالی 9 صبح مسیر را ادامه دادیم. حدود 11 صبح، قله حوضدال بودیم. نیم ساعتی مشغول گرفتن عکس و تجدید قوا شدیم. 

به سمت قله سیچانی از روی گردنه حوضدال -سیچانی به حرکت درآمدیم. مسیر زیبا، سرسبز، خنک و مناظر چشمنواز و فوق العاده بودند. نسیمی خنک جانی دوباره به اعضا میداد. نیمساعت بعد، زیر قله سیچانی بودیم. کوله ها را گذاشتیم و عازم قله شدیم. حوالی 12 ظهر به قله رسیدیم. 

دوباره کوله ها را برداشتیم و به سمت چشمه سیچانی حرکت کردیم. شیب این قسمت تا چشمه سیچانی بسیار تیز است و باید بشدت مراقب بود. حرکت را به سمت گردنه بیزند ادامه دادیم و در نهایت، ساعت  3  بعد از  ظهر،  در سلامت کامل و با عالی ترین روحیه به گردنه بیزند رسیدیم. تاکسی ها منتظر تیم بودند. به ماشین های خودمان و رستوران سنتی آقا سید رسیدیم.

همانجا دیزی درجه یکی صرف کردیم و نهایتا 10 شب جمعه، 31 تیر 1401 به شیراز رسیدیم. 

سرپرست برنامه: محمد محمدی 

مسول فنی: هادی نگهداری فرد  

شرکت کنندگان: وحید غضنفری -حمیدرضا ستوده-احسان خزایی -محسن امجدیان-محمد نامداری-پوریا آبسالان-پیمان صفایی  

تنظیم کننده گزارش: محسن امجدیان